Enkele weken geleden overleed de vader van mijn kinderen, mijn ex-partner.
Het is zo’n 22 jaar geleden dat ik van hem scheidde. Het huwelijk verdiende allesbehalve een schoonheidsprijs.
Enkele weken geleden overleed de vader van mijn kinderen, mijn ex-partner.
Het is zo’n 22 jaar geleden dat ik van hem scheidde. Het huwelijk verdiende allesbehalve een schoonheidsprijs.
Astrid heeft mij enorm geholpen!
Zeven jaar geleden ben ik gescheiden. Met heel veel pijn in mijn hart. De pijn zat hem toe met name in het feit dat ik zo intens gelukkig wat met onze zevenjarige dochter!
Toen ik vorige week genoot van een weekje vakantie op Texel, keek ik de film Demain Tout Commence met acteur Omar Sy (Intouchable en Lupin). En mèn, wat kwam die binnen zeg. Ik voelde boosheid en verdriet tegelijkertijd. Boosheid richting ouders en verdriet voor het kind.
Scheiden is voor ouders een moeilijke en emotioneel turbulente tijd. Voor kinderen die het proces misschien niet (helemaal) begrijpen of de ernst van de impact op hun toekomst niet volledig begrijpen, is een scheiding ook een verwarrende en tumultueuze tijd.
Elk jaar ervaren duizenden kinderen de spanning van een scheiding. Hoe zij daar op reageren, hangt af van hun leeftijd, van hun eigenschappen en van de omstandigheden van het scheidingsproces.
Niemand zal zeggen dat een scheiding goed is voor kinderen, maar in een slechte relatie blijven omwille van de kinderen kan meer stuk maken dan goed doen. Waarom?
Als je gaat scheiden gebeurt er veel en gaat er ook nog veel gebeuren. Er lopen twee processen naast elkaar. Het emotionele verwerkingsproces en het zakelijke regelproces. Wat ik vaak zie is dat als het verwerkingsproces niet de aandacht krijgt die het nodig heeft en verdient, er obstakels in het regelproces ontstaan.
Scheiden is een ingrijpende en verdrietige gebeurtenis. Voor ouders, maar natuurlijk ook voor jullie kinderen. Je kunt ze emotioneel voorbereiden op de dingen die gaan veranderen. Maar hoe pak je dat aan? En hoe vertel je hun dat jullie gaan scheiden?
Ik werd er stil van. Die woorden, uit de mond van mijn 4-jarige dochter, raakten mij diep. Natuurlijk had ze door dat ik het over haar papa had. Hoe had ik nou ooit kunnen bedenken dat dat niet zo zou zijn.
“En daar stond ik dan. Bij de douane op Schiphol. Met mijn 15-jarige zoon en zijn puberale perikelen. We hadden het nog nooit bij de hand gehad. Dit was namelijk de eerste keer, sinds de scheiding, dat mijn ex-partner of ik alleen met onze zoon naar het buitenland ging.