Een scheiding is het probleem én de verantwoordelijkheid van volwassenen, en zo zou het altijd moeten zijn. Helaas zie ik in mijn werk maar al te vaak dat de kinderen temidden van het conflict van hun ouders staan.
Ouders zijn tijdens een scheiding vaak gefocust op zichzelf en hun eigen belangen. Dat is heel verklaarbaar want wanneer je, door het verlies van de liefde, geconfronteerd wordt met heftige emoties als verdriet en boosheid, is het best heel lastig om de belangen van de kinderen niet uit het oog te verliezen. Ouders gaan daardoor vaak onbedoeld voorbij aan de behoeften van hun kinderen.