Een scheiding kan voor alle betrokken partijen erg pittig zijn, vooral voor kinderen. Gescheiden ouders moeten – vanwege co-ouderschap – blijven communiceren voor en over hun kinderen. En hoewel het best een uitdaging kan zijn om een neutrale relatie met een ex-partner te hebben, is het belangrijk om negatieve gevoelens die je richting je ex-partner hebt te scheiden van je opvoedingstaken.
Lees hieronder zes tips die je helpen om co-ouderschap effectief vorm te geven.
Scheiden is een manier om een toxische, negatieve relatie te beëindigen. Maar, uit elkaar gaan betekent niet altijd dat er niet nog een bepaalde mate van communicatie nodig is. Vooral als je samen kinderen hebt. Parallel ouderschap kan een goed werkende oplossing zijn.
Kinderen hebben een band met beide ouders nodig. Dus zodra de relatie van hun ouders eindigt, is regelmatig contact met beide ouders essentieel.
Peuters (twee tot vier jaar) en een omgangsregeling
Waar het voor baby’s belangrijk is zich veilig te hechten, is het voor peuters naast andere ontwikkelingstaken belangrijk zich bewust te worden van de wereld om zich heen.
In het eerste deel van deze serie artikelen schreef ik al dat de vader een belangrijke rol heeft in het proces van het kind om zich op een gezonde manier los te maken uit de symbiotische relatie met de moeder en in de ontwikkeling van autonomie en eigen identiteit.
Zelfs als jij en je ex op goede voet staan, zijn de wisselmomenten van een omgangsregeling vaak lastig voor kinderen.
Denk aan alle dingen die voor hen steeds anders zijn:
Baby’s (nul tot twee jaar) en een omgangsregeling
De belangrijkste ontwikkelingstaak voor kinderen van nul tot twee jaar is het zich veilig hechten. De meest essentiële behoefte van een kind in deze fase is het weten dat het kan bouwen op de ouders. Baby’s zijn volledig afhankelijk van hun ouders. De mate waarin ouders (emotioneel) beschikbaar, sensitief en responsief voor hun kinderen zijn, bepaalt voor het kind de mate van zich veilig voelen en zich aan de ouders kunnen hechten. De hechting bepaalt hoe het kind de wereld ervaart en in de toekomst relaties aangaat.