5 redenen waarom bij elkaar blijven voor de kinderen het slechtste idee ooit is

Niemand zal zeggen dat een scheiding goed is voor kinderen, maar in een slechte relatie blijven omwille van de kinderen kan meer stuk maken dan goed doen. Waarom?

Het conflict doet kinderen meer pijn dan een scheiding. Studies tonen consequent aan dat het niet de scheiding is die kinderen pijn doet; het is de heftigheid van het conflict tussen ouders. Dat betekent dat kinderen meer kans hebben op emotionele schade door op te groeien in een hoog conflict- maar toch in tact-huwelijk dan wanneer hun ouders scheiden en het dagelijkse conflict afneemt.

Kinderen herhalen het patroon van hun oorspronkelijke gezin. Of nu chaos of terugtrekking de sfeer in huis is, kinderen raken gewend aan het specifieke disfunctionele gezinssysteem en zoeken eenmaal volwassen – vaak onbewust – naar eenzelfde soort relatie als hun ouders hadden. Ouders zijn rolmodellen voor hun kinderen; door in een slechte relatie te blijven, geef je de kinderen de boodschap dat volwassen relaties ellendig zijn en chaos of terugtrekking normaal is.

Kinderen zullen proberen het probleem te ‘verhelpen’. De relatieproblemen van ouders voelen onveilig voor kinderen. Zij zullen proberen de problemen op te lossen zodat ze zich veilig kunnen voelen. Doordat ouders relatieproblemen hebben, kunnen sommige kinderen het gevoel hebben dat er geen ruimte is om hun eigen problemen te hebben en zullen zij dit proberen te compenseren door te streven naar perfectie of niet te vragen om wat ze nodig hebben. Andere kinderen zullen proberen hun ouders af te leiden van de relatieproblemen met hun eigen problemen. Hoe dan ook, kinderen brengen hun kindertijd en jeugd door met het spelen van paramedicus in de relatie van hun ouders.

Kinderen kunnen de vervangende echtgenoot/ therapeut worden. Wanneer koppels niet aan elkaars emotionele behoeften voldoen, kunnen een of beide zich tot hun kinderen wenden: volwassen problemen met het kind delen of het kind als partner behandelen. Kinderen hebben de structuur van een traditionele ouder-kindhiërarchie nodig om zich veilig te voelen. Kinderen moeten zich bezighouden met hun kindertijd, niet met het boven water houden van een ouder. Net als de kinderen die proberen vervangende echtgenoot te zijn, vormt het kind dat de therapeut van een ouder probeert te zijn het toneel voor codependentie later. Kinderen moeten het gevoel hebben dat ze intrinsiek van waarde zijn, geen waarde die alleen komt door andere mensen gelukkig te maken.

Kinderen kunnen leven met angstgevoelens. Hoewel ouders misschien denken dat ze hun problemen kunnen verbergen, weten kinderen meestal wel wat er aan de hand is. Opgroeien in een waas van relationele spanning creëert angst: kinderen zien een scheiding vaak wel aankomen en worden dan volledig in beslag genomen met het zich afvragen wanneer het gaat gebeuren. Doen alsof het allemaal prima is terwijl dat niet zo is maakt dat kinderen aan hun eigen realiteit gaan twijfelen. Wanneer kinderen niet leren op hun instinct te vertrouwen, kunnen ze de rode vlaggen in toekomstige vriendschappen en romantische partners negeren. Ouders maken zich vaak zorgen over de schade die een scheiding bij de kinderen zal veroorzaken, maar ze erkennen niet dat kinderen vaak opgelucht zijn wanneer het onvermijdelijke gebeurt.

Als het doel van bij elkaar blijven is om stabiliteit voor de kinderen te bieden, zijn deze gevolgen een bewijs dat het niet altijd werkt. Als ze zich eenmaal hebben aangepast aan de scheiding, kan het kind meer stabiliteit voelen in afzonderlijke en relatief rustige huizen.

Mijn naam is Astrid van Eersel. Ik help ouders om hun relatie met respect voor elkaar af te hechten zodat zij ook na de scheiding partners in ouderschap kunnen blijven.